لب دریا ، نسیم و آب و آهنگ
شکسته ناله های موج بر سنگ
مگر دریا دلی داند که ما را
چه طوفان ها ست در این سینه تنگ
تب و تابی ست در موسیقی آب
کجا پنهان شده است این روح بی تاب
فرازش: غم ، سکوتش : مرگ و مرداب
سپردم سینه را بر سینه کوه
غریق بهت جنگل های انبوه
غروب بیشه زارانم در افکند
به جنگل های بی پایان اندوه
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.